Erzurum'un 2025 EİT Turizm Başkenti Sürecine Eleştirel Bir Bakış

Haber/Yorum- Sercan Çetin -Erzurum’un 2025 yılı EİT Turizm Başkenti ilan edilmesi, şehrin turizm potansiyelini harekete geçirebilecek bir fırsat olarak görülebilir. Ancak, mevcut hazırlık süreci ve kentteki atmosfer incelendiğinde, bu unvanın getirdiği beklentilere paralel bir enerji ve planlama eksikliği dikkat çekiyor.

Heyecandan Eyleme Geçişte Eksiklikler

Başlangıçta kentte bu ilanla birlikte bir hareketlilik gözlemlenmiş olsa da, sürecin ilerleyen aşamalarında bu enerjinin devam ettirilemediği görülüyor. Yerel halkın ve işletmelerin sürece dahil edilmesi konusunda ciddi bir iletişim eksikliği var. Kentin 2025’e sayılı günler kala hâlâ yeterince hazırlıklı olmadığı izlenimi, bu büyük fırsatın yeterince değerlendirilememesi riskini doğuruyor.

Koordinasyon Sorunları ve Strateji Eksikliği

EİT 2025 Erzurum Turizm Başkenti Koordinatörü Muharrem Çığlık’ın bu sürece dair olumlu mesajlar verdiği görülse de, somut bir yol haritasının ve uygulanabilir stratejilerin eksikliği hissediliyor. Erzurum gibi zengin turizm potansiyeline sahip bir şehirde, farklı paydaşların uyum içinde çalışması gerekirken, bu konuda tam bir sinerjinin sağlanmadığı anlaşılıyor.

Daha çok tanıtım

Erzurum’un turizm cazibe merkezleri, kış sporlarından yüksek irtifa kamp merkezlerine kadar geniş bir yelpazeye sahip. Ancak bu zenginliklerin tanıtımı konusunda yetersiz kalındığı açık. Uluslararası ziyaretçileri çekmek için ulaşım, konaklama ve rehberlik hizmetlerinde daha üst düzey bir standart gerekiyor. Ayrıca, şehirdeki kültürel mirasın pazarlanmasında yeterli inovatif yaklaşımlar benimsenmiş değil.

Turizm Çeşitliliği ve Yerel Katılım

Turizmin sadece kış sporlarıyla sınırlandırılması, Erzurum’un potansiyelini kısıtlıyor. Kültür, gastronomi, ekoturizm gibi alanlarda çeşitli projelerin üretilmesi gerekirken bu çeşitlilik yeterince vurgulanmamış durumda. Yerel halkın ve küçük işletmelerin sürece aktif katılımı ise sağlanmamış gibi görünüyor. Bu durum, turizmin tabana yayılmasını ve sürdürülebilir kalkınmayı engelliyor.

Eylem Çağrısı

Kentin bu önemli unvanı, planlama ve uygulamada daha etkin bir yaklaşımla değerlendirilmelidir. Şehrin tüm paydaşları arasında bir iş birliği mekanizması oluşturulmalı, uluslararası standartlara uygun projeler üretilmeli ve sürecin şeffaf bir şekilde yönetilmesi sağlanmalıdır. Aksi takdirde, bu büyük fırsat yalnızca bir unvandan öteye geçemeyecektir.
2025’in kapıya dayanmasıyla birlikte, artık sadece plan yapma değil, uygulama zamanı. Turizmin sürdürülebilirliği için şehrin tüm kesimlerinin bu heyecana ortak edilmesi şart. Şehrin tarihini, kültürünü ve doğal güzelliklerini daha iyi tanıtmak için acilen şu adımlar atılmalı:
 

Bu süreçte şehir, sıradan etkinliklerle yetinmek yerine, özgün ve derinlikli festivallerle kimliğini ortaya koymalı. Şehirdeki kültürel miras, sanatsal bir vizyonla harmanlanarak ulusal ve uluslararası düzeyde tanıtılmalı. Bunu başarmak için:

• Ehliyete Dayalı Atamalar: Festival komitelerinde yer alacak isimler liyakat esasına göre seçilmeli.

• Sanatsal Misyonun Korunması: Sanat, yalnızca popüler etkinlikler düzenlemekle sınırlı kalmamalı; bilinci artırmayı ve kaliteyi yükseltmeyi hedeflemeli.

• Halkın Talepleri ve Katılımı: Yerel halkın ihtiyaçları doğru analiz edilmeli ve bu ihtiyaçlara uygun, nitelikli organizasyonlar yapılmalı. 

Öte yandan, Erzurum’un kültürel ve turistik potansiyelini hayata geçirme konusunda gözler, şüphesiz Kültür ve Turizm İl Müdürlüğü’ne çevriliyor. Ancak mevcut tablo, beklentilerin oldukça gerisinde bir izlenim bırakıyor. İl Müdürü Ahmet Yer’in yönetimindeki müdürlük, ne yazık ki şehirde aktif bir kültürel dinamizm oluşturamıyor ve oldukça pasif bir görüntü sergiliyor. Peki, Ahmet Yer bundan sonra nasıl bir yol izlemeli?

Eski il müdürü Cemal Almaz’ın Samsun’a atanmasının ardından ortaya çıkan boşluk hissi, kurumun yeni dönemde Erzurum’un turizm ve kültür alanındaki atılımını ne kadar destekleyebileceği sorusunu akıllara getiriyor. Cemal Almaz döneminde yürütülen projeler ve sergilenen etkinlikler, şimdiki dönemde hissedilen durgunlukla kıyaslanınca, bir “arayış” havası yaratıyor gibi görünüyor.