ERZURUM KİTAP FUARINDAN GÖZLEMLER

İnşirah Sahaf ve Kitabevi İşletmecisi Sahaf Nizamettin Korucu, bu yıl 6'ncısı düzenlenen Doğu Anadolu Erzurum Kitap Fuarına ilişkin görüşlerini yazdı. Fuara katılım sağlayan 130 yayınevi arasında yer alan İnşirah Sahaf ve Kitabevinin açtığı standa yoğun ilgi vardı. Her türden kitap bulunduğu için her yaştan ve her meslekten müşterisi vardı. Sahaf Nizamettin Korucu fuara ilişkin gözlemlerini siz okurlarımızla paylaştı. Artık yazıyı paylaşma vakti.
İşte o yazı: 
Fuarın yıldızları ilköğretim öğrencileri ve onların öğretmenleriydi. On günlük fuar boyunca hafta sonuna denk gelen günler hariç, açılış saati ile birlikte fuarın dışında hareketlilik başlıyordu. Şehrin çeşitli okullarından gelen öğrencilerin, öğretmenleri tarafından düzenli bir şekilde fuarın giriş alanında sıraya girişleri görülmeye değerdi. Bazen birkaç okul peş peşe geliyor, önce her okul kendine toplanıyor, sıraya giriyor ve bu şekilde salona giriş yapıyorlar. 




Rengarenk okul formaları ile cıvıl cıvıl küçücük öğrenciler fuara renk ve hareket kattılar. Birçok okulda, öğrencilere kişi başına 75 TL’lik bir adet alışveriş kuponu verilmiş. Çocuklar ellerinde tuttukları bu kuponlarla guruplar halinde, bir bayram havasında, neşe içinde üşüşüyorlar. Adeta bir ziyafete gelmiş görüntüsü veriyorlardı. Alışveriş yapılan üç adet büyük salon vardı ve ne yazık ki çoğu öğrenci bu salonlarda dolaşabildikleri ilk stantlarda kuponlarını kitap alarak tüketmiş oluyordu. Kimi çocuklar kumbaralarında biriktirdikleri paralarla uygun kitaplar alırken sevinçten uçuyor gibiydiler. Kuponları ve harçlıkları biten minik öğrencilerin yine öğretmenleri nezaretinde düzenli bir şekilde fuarı terk edişleri de ayrı bir güzellikte idi. Yaşları biraz büyük üst sınıf öğrenciler daha serbest dolaşabiliyor, sonra onlarda yapılan anonslarla belirlenen fuar noktalarında toplanıp neşe ve coşku ile fuardan ayrılıyorlardı.



Kitap fuarında sayıları belki yüzü geçen imza ve söyleşi programı düzenlendi. Genç, yaşlı Erzurum’dan veya dışarıdan gelen onlarca konuşmacı geniş, ferah dört no’lu salonda, bazı konuşmacılar ise fuaye diye adlandırılan giriş salonunda konuşmalarını yaptılar. Kendi sahaf standımdan ayrılmaya fırsat bulduğum anlarda bu söyleşileri kısa sürede olsa görmeye çalıştım. 4 No’lu salonu tam olarak olmasa da ekseriyetle dolduran konuşmacılar vardı. Bazı yazarların sohbetlerinde ne yazık ki çok az sayıda dinleyici gördüm.
Bu sohbetlerin fuara ayrı bir hava kattığını söylemek mümkün. Lakin devasa fuar alanında yine de üç dördünün dışında göz dolduran bir coşkuyu göremedim diyebilirim. Bu fuarda şehirde konuşmacı olabilecek elbette çok daha fazla yazar ve akademisyen vardı. Bunlardan unutulanların olabileceği gibi kendilerinin de katılma isteği olmayanlarda vardır. Lakin şehrin otuz yıllık bir sahafı olarak, kültürel bir yeri olduğu kanaatince bize de bir konuşma verilseydi bunu reddetmezdik. Fuarda şehirdeki bütün kitapçıların olmasını arzu ederdik. Salonların yan kenarları boştu. Buralara da geçişleri daraltmayacak şekilde stantlar kurulabilirdi. Zira iki nolu salonda iki üç tane böyle stant açılmıştı. Bu stantlarla katılım daha da arttırılabilirdi. Fuarda belediyemiz Erzurumlu esnaftan stant ve reklam ücreti almayarak örnek kadirşinas bir tutum sergiledi. Ayrıca çevre dostu kâğıt kitap çantaları hem şık hem zarifti ve yeterince bütün yayıncı ve kitapçılara dağıtıldı. Havaların soğuk olması hasebiyle ısıtma konusunda da fedakarlıktan kaçınılmadı, üşümedik. Tuvaletlerde, salonlarda ve fuarın dış çevresinde temizlik çok iyiydi. Kitap fiyatlarını pahalı bulduğunu dile getiren birçok vatandaş oldu. Bendenizde bir yayın evinden beğendiğim üç beş kitabın fiyat toplamı bin lirayı geçtiği için maalesef almaktan vazgeçtim. Fuardaki bütün görevlilerin nazik, saygılı tavırları insanın yüreğini ısıtıyordu Fuara birkaç kez gelen Valimiz ikinci gelişlerinde beraberindeki yetkililerle birlikte stantların birçoğunu gezdiler ve fuara katılan esnaf ve yayıncılarla sohbet ettiler. Devletimizin sıcak ve samimi yüzüyle mutlu olduk.