DİN VE BİLİM ÜZERİNE

Gerek ülke olarak gerekse bütün bir insanlık olarak zor günlerden geçmekteyiz. Bütün uluslararasi organizasyonlar ve yapılar işlevselligini  e etkinliğini  kaybetmiş gibi. Oluşturulmuş sosyal kurumlar da başta aile ve din kurumu olmak üzere her gecen gun yozlasmakta ve etkisini yitirmekte. Ortak paydası insanın refah ve mutluluğu olan kurumlar arasında ortaya çıkan tarihsel çatışmalar son yüzyılda  arindirici ve geliştirici  yönde değil yıkıcı ve yozlastirici yönde olmuş ve halen de  olmaya devam etmekte. Ortaya çıkan kirliliğin siyaset kurumunda da yaratacağı tahribat tahmin edilebilir. Ünlü siyaset bilimci ve düşünür Edgar Morin.  "Bir Uygarlık Siyaseti" adlı eserinde dünya genelinde kirlenen siyaset kurumunu incelemektedir.

Din ve bilimin niyette ayristirilmasi çabalarına özel olarak dikkat etmek lazım. Metod olarak dogmatizm dinde baskındir. Ancak bu tanım özellikle dinden geçinenlerin argumanidir. Dinden geçinmek sadece  dindar olanların istismarı değildir. Ona karşı olanların da istismaridir.

Gitgide kirlenmekte olan insanlık kendisini arındırmak ve hakikate ulaşmak için tarih boyunca din gibi kurumları sosyal yaşama dahil etmiştir. Ancak kirlenen insanın kendisini samimiyetten ve ahlaktan uzak bir şekilde din gibi kurumlardan gereğince yararlandirmasinda büyük bir handikap belirmistir.

İşin temelinin güzel ahlak ve kamil insan olabilmek olduğu gerçeğini gozonunde tutamayan dindarlar ile, bilim ahlakından uzak bilim çevreleri birbirlerinin yaptıkları yanlislardan istifade ederek aslında bilmeden aynı amaca hizmet etmektedirler.

Anadolumuz sahip olduğu kadim kültürü ve tarihi ile insan temelli yaşam felsefesi ile dünya genelinde yasanan bu tutarsizliklari halk ozanlarimizin sevgi ve aşk temalarinda yaşamakta ve yaşamaktadırlar. 

Dünyada deizm ve ateizmin yaygınlaşması insan fıtratına uymayan bilerek bilmeyerek kirletmekte olduğumuz manevi gönül cografyamizdaki kirliliğe karşı gösterdiğimiz tepkilerin bir şeklidir.

Akıl ve bilim ile özellikle dinimizin bilimsel bakış ve akilciliktan uzak bir inanç sistemiymis gibi gösterilmesi vahabiligin yozlastirici etkisi sebebiyledir.

Doğruları yanlislardan arındırmak hem bilimin hem de dinin insan mutluluğu ve gelişimi için savunduğu ortak bir ilkedir. Birbirinin alanına girmeden ve küçük hesaplara girmeden işbirliğine ihtiyaç vardır.

İlahiyatçılara temel bilimler bilim insanlarına da belki teoloji temelli bazı kavramlar ogretilmelidir.

Benim önerim Sevgi ve bilgi mimarlığı programıdır. Tüm insanlığa uygun bir  programın uygulanmasıdır. Şu anda önümüzdeki tek örnek Anadolu bilgeligi, Anadolu Müslümanlığı ve Tek tanrılı Türk Töre ve inancıdır.